اجزای ظاهریاِجزای ظاهری به عدم کفایت عمل مطابق اصل یا اماره ، بعد از کشف خلاف اطلاق می‌شود. ۱ - تعریفاِجزای ظاهری، مقابل اجزای واقعی و به معنای اجزای عمل «مأتیٌ به» از واقع است تا زمانی که نسبت به مخالفت آن با واقع علم پیدا نشود؛ یعنی در مواردی که واقع، به علت عذر یا جهل ، برای مکلف مشخص نیست و او مجبور است امتثال اضطراری یا ظاهری کند، این بحث پیش می‌آید که آیا امتثال اوامر ظاهری یا واقعی ثانوی (اضطراری) سبب اجزا از مأمور به واقعی می‌گردد یا نه. (حتی در صورت حصول علم به خلاف واقع بودن آن چه که مقلد یا مجتهد تاکنون انجام داده است). ۲ - نتیجه اعتقاد به اجزای ظاهریدر صورت اعتقاد به اجزای ظاهری، نتیجه آن است که عمل به اصل یا اماره ، در صورتی از مأمورٌ به واقعی کفایت می‌کند که مخالفت آن با واقع کشف نشود. [۲]
صدر، محمدباقر، المعالم الجدیدة للاصول، ج۲، ص۲۲۴.
[۳]
فاضل لنکرانی، محمد، سیری کامل در اصول فقه، ج۴، ص۲۴۷.
۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۸۲، برگرفته از مقاله «اجزای ظاهری». رده‌های این صفحه : إجزاء
|